Αρχιμανδρίτης Ανδρέας Κονάνος Δυνάμωσε την Ψυχή σου Δυο λόγια εισαγωγής Σε σένα, που ώρες ώρες λυγίζεις… Τίποτε ιδιαίτερο. Αίγες εκπομπές που κάναμε στο ραδιοφωνικό σταθμό «Πειραϊκή Εκκλησία», στους 91, 2 Fm, γραμμένες τώρα σε κείμενο κάπως συμμαζεμένο, μαζί με τα αντίστοιχα ακουστικά cd, ώστε να μπορείς και να ακούς και να διαβάζεις. Κάναμε παρέα αρκετές ώρες μαζί. Πολλές φορές μες στη βδομάδα. Αν ήταν να βάλω και σελιδοδείκτη σ' αυτή την έκδοση, ξέρεις τι θα 'βαζα; Ένα απ' τα χαρτομάντηλά σου. Αυτά, τα δακρυσμένα σου. Μου 'πες πολλές φορές ότι ακούγονταςτα φτωχά μου λόγια έκλαψες αρκετά. Ζήσαμε συντροφιά στιγμές αυτογνωσίας, ειλικρίνειας, προσευχής κι ελπίδας. Το ζήτησαν πολλοί να γίνει αυτή η έκδοση. Σιγά το πράμα, δηλαδή. Λες και δεν τα ξέρεις όλα. Όλα τα ξέρεις, πίστεψέ με. Απλά, θες να τ' ακούς κάπως αλλιώς. Θες το φάρμακο, μα σε σιρόπι γλυκό. Δεν αντέχεις ενέσεις, χειρουργεία, πικρές γεύσεις. Η αλήθεια είναι ότι εσύ είσαι που με πλουτίζεις. Μου δίνεις ακατέργαστα κομμάτια χρυσό κι ασήμι και πολύτιμους λίθους. Κι εγώ τα παίρνω και τα επεξεργάζομαι και στα δίνω λίγο πιο ποιητικά, λογοτεχνικά. Να 'ναι καλά κι ο μουσικοσυνθέτης και ιεροψάλτης Βασίλης Χατζηνικολάου, που με βοηθά με τη μουσική του, ισορροπεί και τον ήχο, ντύνει και τα λόγια μου με μελωδικό χαλί, για να πατά η ψυχή σου μαλακά, να μην πονά μ' αυτά που ακούει. Και γι' αυτό μετά σ' αρέσουν και σε παρηγορούν. Πάντως η πρώτη ύλη, δική σου είναι. Μόνο που δεν το ξέρεις. Δεν μπορείς να φανταστείς ότι το μήνυμα, το τηλέφωνο, ο αναστεναγμός και το δάκρυ σου, η αγωνία και η απορία σου, ο καημός κι η πίκρα σου, μπορούν να γίνουν εκπομπή. Μου μιλάς με θλιμμένη ψυχή, κι εγώ αυτό που μου 'πες το κάνω εκπομπή. Έτσι μου βγαίνει. Μαζεύω τα σκοτάδια και τις σκιές της ζωής μου και της ζωής σου και τα βάζω μπροστά στο Φως του Χριστού, κι ακριβώς επειδή είναι αληθινά αυτά που μου λες και δεν υποκρίνεσαι, βγαίνει μετά κάτι αληθινό. Βγαίνει ελπίδα μέσα απ' τον πανικό· ειρήνη μέσα απ' την αντάρα· ησυχία και εμπιστοσύνη, μέ